نجفی | شهرآرانیوز - محمد اسکندری را خاطرتان هست؟ مجری برنامه «ترانه باران» که تنها برنامه پخش موسیقی که از در شبکه «شما» پخش میشود، مخاطبان زیادی هم دارد و از قضا مدتهاست که اجرای این برنامه پرطرفدار را برعهده دارد. این یعنی او دست کم در حوزه موسیقی تا حالا باید اطلاعات زیادی داشته باشد و تاجاییکه امکان دارد از خطا و اشتباه مصون باشد و فراتر از یک مجری ساده عمل کند، اما نشان داده در این مدت اشتباهاتی مرتکب شده که از مجری یک برنامه تخصصی در حوزه موسیقی بسیار بعید است. بار اول وقتی برنامهاش یکروز پس از سالروزِ تولد استاد پرویز مشکاتیان پخش میشد، ضمن تبریکِ روز تولدِ این آهنگسازِ بزرگ، برای او آرزوی سلامتی و طول عمر کرد؛ درحالیکه پرویز مشکاتیان در شهریور ۱۳۸۸ درگذشته است.
این میتوانست با یک عذرخواهی ساده حلوفصل شود، ولی آقای مجری به سبک برخی از مدیران که وقت اشتباهکردن هیچرقمه زیربار نمیروند و از اساس با عذرخواهی کردن میانهای ندارند تصمیم گرفت توجیه کند. او در یک چرخش ۱۸۰ درجهای و در توجیه اشتباهش گفت: «آیین مشکاتیان عزیز هم که خب خوب سنتور میزند و راه پدر را ادامه میدهد، برایش سلامتی آرزو کردم، ولی خب برای استاد پرویز مشکاتیان چطوری سلامتی آرزو کنم، در حالی که از پیش ما پر کشیده و رفته است.» آقای مجری با این حرف دوباره وارد حاشیه تازهای شد. یعنی بهقول معروف آمد ابرو را درست کند زد چشم طرف را هم کور کرد.
واقعیت این بود که آیین مشکاتیان اکنون نوازنده سازهای کوبهای است و در بیشتر کنسرتهایی که شرکت داشته، یا تنبک یا مجموعهای از سازهای پرکاشن را نواخته است، اما کاربران و اهالی موسیقی به همین هم بسنده نکردند. توصیف عجیب اسکندری از سنتورنوازی استاد مشکاتیان با استفاده از جمله «نواختن مضراب بر اپیزودهای سنتور» هم توجه کاربران را جلب کرد و بیان او را نیز در مقام مجری، هدف انتقاد قرار داد. رخ دادن چنین اشتباهاتی در برنامه ویژه موسیقی، برای مخاطبان پذیرفتنی نبود، ولی دست آخر باز هم این پرسش مطرح شد که، یک عذرخواهی خشکوخالی اینقدر میتوانست شخصیت او را زیر سؤال ببرد؟ بدتر اینکه به جای هر کاری برای پوشاندن گافخودش ترجیح داد دروغ بگوید.
محمد اسکندری دوباره اشتباه کرد. این بار البته نه در زنده بودن یک خواننده یا نوازنده بلکه در اصلیت نوازندهای که دیگر کودک و نوجوان او را میشناسند. او کیهان کلهر کُردستانی را اهل لرستان نامید و البته به این بسنده نکرد و در خلال پوشش اطلاعاتی اش درباره جغرافیای کلهر، از رضا سقایی هم نام برد که همشهری استاد است و گفت که «همچنان دارد هنرنمایی میکند.» درصورتی که مرحوم رضا سقایی هم چیزی حدود ۱۱ سال پیش از دنیا رفته است. کاربران شبکه اجتماعی بعد از این اشتباه با کنایه نوشتند که معلوم نیست اسکندری این بار میخواهد از چه توجیهی برای سرپوش گذاشتن روی اشتباهش استفاده کند.
گاف جدید مجری جنجالی درباره کیهان کلهر + فیلم
هرچند عده دیگری از کاربران نوشتند؛ از این قبیل گافها در برنامههای تخصصی در همه جای دنیا رخ میدهد و نمیتوان مجری را با چند اشتباه شماتت کرد و او را به نابلدی و ناشی گری نواخت، اما چرا یک عذرخواهی ساده میتواند تا این حد تأثیرگذار باشد، ولی برخی از مجریان و مدیران تلویزیون راه دیگری را انتخاب میکنند؟ اگر خاطرتان باشد چندوقت پیش برنامه «خندوانه» میزبان چند پیش کسوت مشهور دنیای فوتبال بود. آنها وسط گپ وگفتشان –حالا به نیتی- درباره نویسندگان و کتاب هایشان حرف زدند و کار به شوخی و طعنه و کنایه کشید و چند جمله نه چندان زیبا درباره بیکاری نویسندگان گفتند. همین باعث شد نویسندگان و فعالان حوزه نشر و کتاب، آنها را آماج حملاتشان قرار بدهند. در واکنش به این اعتراضات رامبد جوان راه درستی در پیش گرفت.
او نه ساکت شد و نه توجیه کرد. در اقدامی تحسین آمیز «بی ملاحظگی» انجام شده از سوی خود، تیم تولید برنامه و ناظران پخش شبکه را پذیرفت و به صراحت از «نویسندگان» عذرخواهی کرد. اشتباه در یک برنامه ضبطی، به مراتب توجیه ناپذیرتر از برنامه «زنده» است، اما «قبول اشتباه» و تلاش برای جبران، در این موارد نه یک «انتخاب» که یک «الزام» حرفهای و اخلاقی است. الزامی که به وضوح در نمونه برنامه «ترانه باران» نه فقط از سوی شخص مجری که از سوی عوامل برنامه، مسئولان شبکه و بالاتر از آن مدیران مرتبط در سازمان صداوسیما نادیده گرفته شده و این نادیده گرفتن، مصداق بارز «توهین به مخاطب» است.
محمد اسکندری، هرچند در این باره اشتباه نابخشودنی مرتکب شده، اما به معنای آن نیست که او مجری ناتوانی است. «تجربه» مهمترین دارایی و پشتوانه برای همه فعالان حوزه رسانه به ویژه رسانهای در مختصات تلویزیون است و او هم مانند پیش کسوتانش میتواند این تجربه را به اندوختهای برای ادامه مسیر حرفهای خود تبدیل کند. هجمه رسانهای به شخص او هم به طور قطع نمیتواند تضمینی برای پیشگیری از تکرار این قبیل حواشی در قاب تلویزیون شود، اما حساسیت نسبت به این اتفاق و مهمتر از آن واکنش رسمی، هم از ضروریات احترام به مخاطب است، هم میتواند به ترمیم اعتبار رسانه ملی منجر شود.